adj.

impuni, sans punition;

adv.

impunément, sans être puni.

adj. adv.

Ազատ ի պատժոյ. անպատուհաս. անպատժական.

Ի բազմապատիկ յանցանսն մնայր անպատիժ. (Լմբ. սղ.։)

Չէ՛ անպատիժ այսպիսի օրինակս ի մէջ բերել վասն աստուծոյ. (Սեբեր. ՟Ա։)

Ի մարմնական ատեանն եւ յաստուածայինն՝ արդարն անպատիժ է. (Լմբ. առակ.։)

Անպատիժ արձակել. (Սկեւռ. լմբ.։)

Զդատողութիւնն (արա՛) անպատիժս. այսինքն առանց պատժի կամ պատժելոյ. (Նար. գանձ խչ.։)