adv.

without limit;
indefinitely;
indeterminately.

ԱՆՍԱՀՄԱՆ. ԱՆՍԱՀՄԱՆԱԲԱՐ. ἁορίστως, ἁπεριορίστως. indefinite, infinite, incircumscripte. Իբրեւ անսահման՝ ըստ կրկին նշ. առանց սահմանի. անչափութեամբ. անորոշակի. եւ Արտօրէն.

Սա հովուեսցէ զմեզ անփոփոխ եւ անսահման ի յաւիտենից մինչեւ յաւիտեան. (Նար. խչ.։)

Որ խիստ եւ բարկացօղ է անսահման։ Անսահման ունի զբարկանալն. (Լմբ. առակ.։)

Թէ ոք անսահման խօսէր, որպէս զբազմախօս արգելուին զնա արտաքոյ վանիցն. (Կլիմաք.։)

Անսահմանաբար յարեան հեղեղք ցանկութեան. (Սկեւռ. աղ.։)

Անսահմանաբար յամենայն ժամու առնել. (Գր. հր.։)

Ոչ անսահմանաբար ասէ մարգարէն (զմսուր), այլ զմսուրն ասէ՝ յօդիւս. եւ այլն. (Պրպմ. ձ։)

Ոչ առ նա միայն զբանն ձգէր եւ ասէր, այլ անսահմանաբար, եթէ ոք ոչ ծնցի վերստին, այսինքն եթէ՛ դու, կամ ո՛վ եւ իցէ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 23։)