cf. Անփառ.
cf. ԱՆՓԱՌ.
Անփառունակ եւ սգաւոր լինէր նախաստեղծին անձն. (Մամբր.։)
Որ անփառունակն է նախաստեղծին յանցաւորութեամբն։ Նա յանճառ փառսն վայելէ, եւ մեք անփառունակ զառածանիմք. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ. եւ ՟Ժ՟Բ։)
Ամենայն ուրեք զաննշանն եւ զանփառունակն ընտրէր (կենցաղ)։ Ի տղայական սկսեալ հասակէն. եցոյց զանփառունակն լինել քան զամենայն որդիս մարդկան. (Սկեւռ. յեսայ.։ եւ Գէ. ես.։)