repentance, penitence;
mortification.
μετάνοια. poenitentia. Զղջումն ի մեղաց. ցաւ. ապաշաւ. դարձ. եւ յանձնառութիւն կամաւոր ճգանց. փէշինամլըգ, թէօվպէ.
Անտես առնես զմեղս մարդկան ապաշխարութեամբ։ Առ սակաւ սակաւ դատելովն՝ տայիր տեղի ապաշխարութեան։ Զի տաս ի վերայ մեղաց ապաշխարութիւն. (Իմ. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Բ։)
Արարէ՛ք այսուհետեւ պտուղ արժանի ապաշխարութեան։ Ես մկրտեմ ձեզ ջրով յապաշխարութիւն։ Քարոզէր մկրտութիւն ապաշխարութեան ի թողութիւն մեղաց։ Ապաշխարութիւն եւ թողութիւն մեղաց. եւ այլն։
Ապաշխարութիւն անիրաւութեանց գովելի է. (Փիլ. քհ. ՟Է։)
Ապաշխարութիւն է ըստգտանելն զանձն, եւ հրաժարել ի վնասակարացն. եւ այլն. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)
Ապաշխարութիւն՝ ապաշաւելն միայն է զանցեալ գործս վատթարութեանն. պտուղ ապաշխարութեան անկեղծ բարեգործութիւնն է. Շ. մտթ.։
Բանիւք յապաշխարութիւն դառնայր. (Բուզ. ՟Դ. 54։)
Ապաշխարողական գործ. ապաշխարանք.
Ըստ մեծի վնասուցն՝ եւ մեծ ջանք եւ ապաշխարութիւնք պիտոյանան. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)
Արկանեն միւսանգամ ընդ ապաշխարութեամբ. (Եզնիկ.։)
Դի՛ք փոքր ինչ ապաշխարութիւն (խոստովանելոյ). (Շ. թղթ.։)
Որ ոչ անկան յապաշխարութիւն. այսինքն չառին յանձն ապաշխարութիւն, կամ ոչ ապաշխարեցին. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)
Ապաշխարութեան արտասուս աւազան լինի։ Տո՛ւր ինձ արտասուս ապաշխարութեան. եւ այլն. (Ժմ.։) (Շար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ապաշխարութիւն | ապաշխարութիւնք |
| accusatif | ապաշխարութիւն | ապաշխարութիւնս |
| génitif | ապաշխարութեան | ապաշխարութեանց |
| locatif | ապաշխարութեան | ապաշխարութիւնս |
| datif | ապաշխարութեան | ապաշխարութեանց |
| ablatif | ապաշխարութենէ | ապաշխարութեանց |
| instrumental | ապաշխարութեամբ | ապաշխարութեամբք |