cf. Ապահար.
ἁποκαθήμενη. menstruata. որ գրի եւ ԱՊԱՐԱԽ, եւ ԱՊԱՀԱՐ. (ըստ եբր. ապարահ, է անցք. իսկ յն. աբօ՛րրէօ, բացահոսիլ. բղխել. առուիւ կամ հուռ հուռ վազել. Դաշտան. կին ախտացեալ բղխմամբ աւելորդ արեան՝ ամսոյ յամիս. տեռատես. ամիսը կամ ամսականը բռնած.
Իբրեւ զհանդերձս ապարահից։ Ի կին իւր ապարահ ոչ մերձենայցէ։ Ըստ պղծութեան ապարահի (կամ ապահարի) եղեւ ճանապարհ դոցա. (Ես. ՟Ձ՟Դ. 6։ Եզեկ. ՟Ժ՟Ը. 6։ ՟Լ՟Զ. 17։)
Ապարահ է, որ ի կանանց օրէնս իցէ եօթնօրեայ բղխմանն. (Գէ. ես.։)
Մերթ եւս՝ գ. իբր Ապարահութիւն. տեռատեսութիւն.
Կանայք յապարահս իւրեանց. (Կոչ. ՟Զ։) Կամ Հարկ բնութեան՝ ի թափել զաւելորդս.
Ինքն (վարազդատ) յարուցեալ ի սեղանոյն իբրեւ յապարահէ զանց առնելոյ պատճառաւ. (Բուզ. ՟Ե. 35.)
Ի ճեմիշն երթալ. այսինքն յարտաքնոցն։