rape, abduction;
— առնել, cf. Առեւանգեմ.
ԱՌԵՒԱՆԳ կամ ԱՌԵՒԱՆԿ ἀρπαγή. rapina, raptus. Նոյն ընդ ԱՌԵՒԱՆԳՈՒԹԻՒՆ. այսինքն Առումն եւ անկումն ի փախուստ. իմա՛ յափշտակութիւն աղջկան, կամ կնոջ օտարի. որ եւ ասի ՀԱՓԱՓՈՒՄՆ, ՅԱՓՇՏԱԿՈՒԹԻՒՆ.
Եթէ ոք առեւանկ արասցէ, պսակն անվաւեր լիցի։ Կատաղի աղտեղութիւն, զոր առեւանկն ասեն։ Վասն առեւանկի. (Կանոն.։)
իբր ի թանձրացեալն, Յափշտակօղն եւ յաձշտակեալն՝ այր եւ կին.
Մի՛ եւ այնոցիկ՝ որ առեւանգս ասին, դնիցէք պսակս. (Շ. ընդհանր.։)
Յաղագս դատաստանաց առեւանկաց. (Մխ. դտ.։)
Զառեւանկն՝ եթէ որդիս ծնցի. եւ այլն. (Կանոն.։)