to pity, to complain, to bewail, to lament, to be displeased.
ταλανίζω miserum dico, aerumnosum voco, οἱκτείρω miseror, defleo, lugeo Աւաղ կարգալ կամ տալ. աւաղս արկանել. վա՛յ տալ. ողբալ. կարեկից լինել. ապաշաւել. եղկելի համարել. ափսոսալ, լալ, վա՛խ վա՛խ ըսել կամ ընել, խղճալ.
Մի՛ ղայնոսիկ՝ որք զրկեալք եւ լլկեալք լինին՝ աւաղեսցուք, այլ զայնոսիկ պարտ է աւաղել եւ սգալ, որք առնեն զայս ամենայն վնասս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 40։)
Այնքան առաւել աւաղեմք զայլ կեանսն՝ յաղագս լաւագունիցն համեմատութեան նիւս. (կուս։)
Հանապազօր աւաղելով զինքն. (Խոր. ՟Բ. 60։ ՟Գ. 66։)
Ո՞վ ոք ընդ մի չարեացն հազարս չաւաղեաց։ Որո՞վք ձայնարկութեամբք զքեզ աւաղեցից։ Յորդւոցն լուսոյ աւաղիմ։ Աւաղել զօտարացեալսն մեղօք. (Նար. ՟Ի՟Թ. ՟Խ՟Ը. ՟Հ՟Ա. եւ Նար. երգ.։)
Աւաղեալք ի մարգարէից, վա՛յ անոցիկ ասէ. (Խոսրովիկ.։)