that has, firings good news.
εὑαγγελίζων annuntians, εὑαγγέλιος, εὑαγγέλος laeta nuncians, qui fausta annunciat Աւետօղ. աւետաբեր. աւետատու.
Եւ նա աւետաւոր է։ Առաքեցին շուրջանակի աւետաւորս. (՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Ը. 26։ ՟Ա. Թագ. ՟Լ՟Ա. 9։)
Հրեշտակ աւետաւոր. (Փարպ.։)
Գաբրիէլ աւետաւոր լինի առ կոյսն. (Յճխ. ՟Ի։)
Արքայութեան տեառն աւետաւոր. (Նար. մծբ.։)
Աւետաւորք եղեն ազգաց եւ թագաւորութեանց. (Լաստ. ՟Ժ՟Ա։)
ԱԵՒԵՏԱՒՈՐ. Որպէս ինչ մի աւետալից. ուրախալի. բերկրական.
Աւետաւոր համբաւ, կամ ժամանակ. ձայն. յիշատակ. բան. վարդապետութիւն (Քրիստոսի աւետարանական). (Փարպ.։ Պիտ.։ Նար. ՟Ծ՟Բ։ Սկեւռ. յար. Եւս. քր. ՟Բ։)
Աւետարանեալ. Խոստացեալ.
երկնչել ի սպառնալեացն, եւ ցանկալ աւետաւոր բարւոյն։ Հանդիսացեալ յառաքինութեան մրցմունս աւետաւոր յարութեամբն. (Յճխ. ՟Բ. ՟Ե։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | աւետաւոր | աւետաւորք |
accusatif | աւետաւոր | աւետաւորս |
génitif | աւետաւորի | աւետաւորաց |
locatif | աւետաւորի | աւետաւորս |
datif | աւետաւորի | աւետաւորաց |
ablatif | աւետաւորէ | աւետաւորաց |
instrumental | աւետաւորաւ | աւետաւորաւք |