adj.

τέλειος իբր πολυτέλειος, παντέλειος nimis vel omnno perfectus Բազմօք կատարեալ, ամենակատար.

Մեծագոյն իմաստութեանն ծանօթութիւն, եւ բազմակատար բնութեանն. (Ածաբ. ծն.։)

Եւ ե՛ւս գերազանց եւ բազմակատար եւ սքանչելագեղ այն տեղւոյ պայծառութիւն. (Լմբ. յայտն.։)

Եւ զիա՞րդ ոչ բազմակատար, որ ոչ միայն ինչս պարգեւէ, այլ եւ զերկնից արքայութիւնն. (Գե. ես։)

որպէս Բազմածախ, մեծածախ. ըստ հոմաձայնութեան յն. πολυτελής իբր թ. ... sumtuosus, magnificus, opiparus

Տեսանե՞ս զանդաստանսս զայսոսիկ, եւ զբազմակատարս տունս։ Շիրիմն նշանաւոր, եւ բազմակատար գերեզման. (Բրս. սղ. ՟ա. եւ Բրս. առ ընչեղս.։)

Բազմակատար սեղան ինձ պատրաստել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 45։)

Յագուրդ սեղան եւ բազմակատար. (Շ. յկ. ՟Ծ՟Ը։)