ԲԱՆՋԱՐԱՒՈՐ ԲԱՆՋԱՐԵՂԷՆ. Կազմեալ բանջարով. ունակ բանջարոյ. խոտեղէն.
Բանջարաւոր դալարւով, եւ պտղոց ծառոց հեշտ վայելչութեամբ. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Ի մէջ բանջարեղինացն պարարեալ. (Համամ առակ.։)
Լա՛ւ է կոչունք բանջարեղէնք (յն. հանդերձ բանջարովք) սիրով եւ շնորհիւ. (Առակ. ՟Ժ՟Ե. 17։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բանջարաւոր | բանջարաւորք |
accusatif | բանջարաւոր | բանջարաւորս |
génitif | բանջարաւորի | բանջարաւորաց |
locatif | բանջարաւորի | բանջարաւորս |
datif | բանջարաւորի | բանջարաւորաց |
ablatif | բանջարաւորէ | բանջարաւորաց |
instrumental | բանջարաւորաւ | բանջարաւորաւք |