adj.

ԲԱՆՋԱՐԱՒՈՐ ԲԱՆՋԱՐԵՂԷՆ. Կազմեալ բանջարով. ունակ բանջարոյ. խոտեղէն.

Բանջարաւոր դալարւով, եւ պտղոց ծառոց հեշտ վայելչութեամբ. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Ի մէջ բանջարեղինացն պարարեալ. (Համամ առակ.։)

Լա՛ւ է կոչունք բանջարեղէնք (յն. հանդերձ բանջարովք) սիրով եւ շնորհիւ. (Առակ. ՟Ժ՟Ե. 17։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բանջարաւոր բանջարաւորք
accusatif բանջարաւոր բանջարաւորս
génitif բանջարաւորի բանջարաւորաց
locatif բանջարաւորի բանջարաւորս
datif բանջարաւորի բանջարաւորաց
ablatif բանջարաւորէ բանջարաւորաց
instrumental բանջարաւորաւ բանջարաւորաւք