nobility;
noble birth;
grandeur;
fertility.
εὑγένεια, τὸ εὑγενές nobilitas Ազնուազգութիւն. քաջատոհմութիւն. ազնուականութիւն.
Ո՞ւր հօր եւ մօր եւ ազգին բարետոհմութիւնք. (Վրք. հց. ՟Դ։)
Ոչ էր նուազ յազնուականութենէ հայրենի բարետոհմութեանցն. (Ճ. ՟Ա.։)
Նախատես զիս, վասն զի զինուոր եմ, այլ իմացեալ ծանիցես զբարետոհմութիւն ազատութեան իմոյ. (Ճ. ՟Բ.։)
ԲԱՐԵՏՈՀՄՈՒԹԻՒՆ. Յաստուածային անձինս է Համապատիւ համագոյութիւն.
Ծնունդ մշտնջենաւորի հօրն՝ յա՛յտ է, զի կալցի զծնողին բարետոհմութիւն՝ մշտնջենաւոր գոլով իբրեւ զնա։ Զհայրենական զբարետոհմութիւն ունելով եւ պահելով յինքեան՝ ճշմարտէ զասելն, որ ետես զիս՝ ետես զհայր. (Կիւրղ. գանձ.։)
ԲԱՐԵՏՈՀՄՈՒԹԻՒՆ. ի հոգեւորական կարգի՝ կամ նմանութեամբ.
Ոչ տոհմից փառաւորութիւն փառաւոր է առ Աստուծոյ, այլ՝ առաքինութեամբ բարետոհմութիւն. (Յճխ. ՟Ի։)
Բարետոհմութիւն՝ փոխանորդութիւն ազգի իւրոյ յառաքինութիւն. (Ոսկիփոր.։)
Տեսեալ զբարետոհմութիւն վերին գաւառին՝ երանէ զայնոսիկ՝ որ զաւակս առաքինութեան ունիցին ի սիոն. (Սարգ. յկ. ՟Գ։)
Բարետոհմութիւն ոգւոյ. (Իգն.։)
Զբարետոհմութիւն հոգւոց՝ ինքնիշխանութեամբ թշուառացուցանեմք. (Լմբ. սղ.։)
ԲԱՐԵՏՈՀՄՈՒԹԻՒՆ. Վիճակ ազնուականութեան, մեծութեան, լաւութեան, եւ բարեբեր տոհմականութեան.
Յիշեաց զիւր առաջին բարետոհմութիւնն (անառակ որդին). (Իգն.։)
Վատնեալ զհայրենի բարետոհմութիւնն խոզարած վարուք. (Սկեւռ. աղ.։)
Զի մի՛ սերմն օտարոտի ապականեսցէ զմերս բարետոհմութիւն։ Զի մի՛ ի հակառակութենէն բարետոհմութիւնն (սիրոյ) աղաւաղեսցի. (Լմբ. ատ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բարետոհմութիւն | բարետոհմութիւնք |
| accusatif | բարետոհմութիւն | բարետոհմութիւնս |
| génitif | բարետոհմութեան | բարետոհմութեանց |
| locatif | բարետոհմութեան | բարետոհմութիւնս |
| datif | բարետոհմութեան | բարետոհմութեանց |
| ablatif | բարետոհմութենէ | բարետոհմութեանց |
| instrumental | բարետոհմութեամբ | բարետոհմութեամբք |