to custom or habituate one's self.
Երբեմն նոյն ընդ վերնոյն (=ԲՆԱՒՈՐԵՑՈՒՑԱՆԵՄ). այսինքն Սովորեալ եմ. սովոր եմ. այս բնութիւն է իմ. ի բնէ ունիմ զայս ինչ, կամ զայս բոյս բարուց.
Խաղաղութիւն եմ, եւ խաղաղութիւն շնորհեմ, զի զոր ինչ բնաւորացայն՝ զայն տաց ձեզ. (Ոսկ. նոր կիր.։)
Բնաւորեալ եմ ոչ ի մարդկան հայել փառս։ Զոր (զշունչն) բնաւորեալն եմք արտաքուստ ոռոգանել. (Փիլ.։)
Ըստ որում բնաւորեալ է՝ սիրաբար բացատրելով. (Պղատ. տիմ.։)
Ես բնաւորեալ եմ ի խրատուէ ոչ խուսափել։ Ես բնաւորեալ եմ ի մանկութենէ՝ ոչ զաստուածեղէն մատեանս յաշխարհական բանաստեղծութիւնս բերել. (Մագ. ՟Դ. ՟Ժ՟Ա։)
Եւ երբեմն՝ Ստանալ զբուն. բուսանիլ. ծնանիլ. գոյաւորիլ. ի վեր երեւիլ. հնարիլ. հաստիլ. եղանիլ. ծագիլ. գտանիլ. ի բնէ կարգիլ. φύω, φύομαι (ուստի φύσις եւ fio) gino, nascor (ուստի natura )
Ճանաչես զիմ սերումն, եւ թէ ուստի բնաւորեցայ. (Պտմ. աղեքս.։)
Տանէին ի հայրենի գեօղն, ուստի բնաւորեալ էր երանելին. (Ճ. ՟Ա.։)
Բիծ յետոյ ի հիւանդութենէ բնաւորեալ. (Փիլ. քհ.։)
Ստուգապէս փայտ բնաւորեցար կենաց. (Անյաղթ բարձր.։)
Ասես, որ ի հօրէ բնութիւն է, նոյն բնաւորեալ է ի սուրբ կուսին։ Եթէ յարգանդի կուսին բնաւորեցաւ, ապա ի հօրէ ոչ էր բնաւորեալ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Առաւել պարտ է զարմանալ հրաշիւք ընդ եղեալ սքանչելիսն, որ ի քեզ բնաւորեցաւ. (Շ. բարձր.։)
Արուեստք ի պէտս մարդկան բնաւորեցան. (Յճխ. ՟Ե։)
Արդարութիւն առանց ողջախոհութեան ոչ բնաւորի. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
Ի ձեռն որոյ բնաւորի կեանք եւ խաղաղութիւն. (Մաշկ.։)
Կայանք կրօնաւորաց յանապատի բնաւորեցան. (Մագ. ՟Ծ։)
ԲՆԱՒՈՐԵՑԱՒ, ցան, եալ է, են. դիմազ. πέφυκα, πέφυκεν (Ի φύω ), εἵωθε natus est, innatus est, solet Սովոր է ի բնէ, բնութիւն է. կամ սեպհական է, կամ ընդաբոյս է նմին. արմատացեալ է. սովորեալ է.
Բնաւորեցաւ իմն աստուածասէրն՝ անդէն վաղվաղակի գոլ եւ մարդասէր։ Միապէս բնաւորեցաւ դէպ լինել։ Որով ոգիքն բնաւորեալ են լաւանալ. (Փիլ.։)
Բնաւորեցան գոլ յանհատսն։ Յանբան կենդանիսն բնաւորեցաւ տեսանիլ։ Ամենայն սահման բնաւորեցաւ ի սեռէ եւ ի բաղկացուցիչ զանազանութեանց լինել։ Տղայքն բնաւորեցան յեօթներորդում ամսեանն հանել ատամունս, եւ յութն ամին փոփոխել. (Սահմ.։)
Արբուցանել եւ ողողել բնաւորեցան։ Հրոյն բնաւորեալ է սրբել զնիւթս. (Շ. իմ. եղակ. եւ Շ. բարձր.։)
Որպիսի ինչ եւ ի հուր բնաւորեալ է լինել. (Նիւս. կազմ.։)
Անուսումնութիւն բնաւորեցաւ շփոթս յարուցանել։ Քաջուսումնութիւն բնաւորեալ ... բնաւորեցելովք. (եւ այլն. Պիտ.։)
Սիրոյ սահման եւ չափ ոչ է, այլ օր ըստ օրէ առ բաղձալին զաճելն է բնաւորեալ. (Լմբ. պտրգ.։)
Ոչ եթէ յանձնէ ունի զբնաւորեալ օգուտ։ Արտաքոյ բնաւորեալ սովորութեան. (Վրդն. ծն.։)