flame;
fury;
— արձակել, to flame.
φλόξ flamma Փայլակնացեալ բորբոք հրոյ. պայծառագոյն եւ նրբագոյն մասն կրակի ցոլացեալ ի վերոյ քան զայրելի նիւթն. բոց.
Ելանէր բոց երկրին իբրեւ մրրիկ հնոցի։ Եւ երեւեցաւ նմա հրեշտակ տեառն բոցով հրոյ ի միջոյ մորենւոյ։ Եւ եղեւ ընդ ամբառնալ բոցոյն ի վերուստ ի սեղանոյն յերկինս՝ ամբարձաւ հրեշտակն տեառն բոցով սեղանոյն Եւ մի՛ ապրեցուսցեն զանձինս իւրեանց ի բոցոյ անտի։ Թռիչք նորա իբրեւ զթռիչս հրոյ բոցոյ։ Խարուկածին բորբոքեալ բոցք.եւ այլն։
Շոգի երկրի, եւ բոց հրոյ, քանզի թեթեւք են, ի վեր կողմն գնան. (Եզնիկ.։)
Փայտ շատ յարուցանէ բոց եմծ. (Նեղոս.։)
Ոճով ասի.
Բոց աստեղաց ի գիշերի. այսինքն սաստիկ պայծառութիւն, կամ նշոյլք լուսոյ. (Իմ. ՟Ժ. 17։)
Բոցք հատանէին, եւ ահա հնոց ծխեալ. (Ծն. ՟Ժ՟Ե. 17.) յն. բոց լինէր։
Առ ի չածելոյ առն զուստէր իւր կամ զդուստր զբոցով մեղքոմայ. (՟Դ. Թագ. ՟Ի՟Գ. 11.) յն. ընդ հուր։
Նմանութեամբ, Եռանդն. հուր սիրոյ. լոյս հոգեւոր, եւ այլն։
Ընկալար բոց, ընթացի՛ր. ոչ գիտես՝ թէ յորո՛ւմ ժամանակի շիջանի, եւ խաւար քեզ հասցէ. (Կլիմաք.։)