violent, impetuous;
tyrant, usurper.
τύραννος եւ τυραννῶν . որ ըստ ոմանց՝ κοίρανος, δυνάστης, δυναστεύων, κατισχεύων tyrannus, dominator, imperator եւ potens, dominatus եւ այլն. Այր բո՛ւռն եւ բռնակալ. թագաւոր, իշխան. գոռոզ. իշխօղ եւ տիրօղ՝ կա՛մ քաջութեամբ, կամ բռնակալութեամբ, որ եւ ԲՌՈՒՆՔ ասին, եւ ամենայն ոք՝ որ բռնանայ ի վերայ ընկերաց.
Թագաւոր կամ բռնաւոր։ Բռնաւորաց հրամանաւ։ Զպետս եւ զբռաւորս։ Բռնաւորք խաղալիկք նորա։ Ասացէ՛ք ցթագաւորն եւ ցբռնաւորսն։ Եբեր նմա իշխանութիւն ի վերայ բռնաւորաց նորա։ Յագահութեան բռնաւորաց նորա.եւ այլն։
Ի բռնաւորա՛ց արդեօք ի հարկէ մեռանիցի։ Տագնապելոց ի բռնաւորաց փրկութիւն արարեալ. (Ագաթ.։)
Ոչ նա բռնաւոր, եւ սա տկար ոք. (Եզնիկ.։)
Յարտաշրէ յորդւոյ սասանայ բռնաւոր ստահրացւոյն. (Փարպ.։)
Հանողին զվերին հանդերձն՝ բռնաւորի ուրուք, մերկանալ եւ զմիւսն. (Վրդն. ել.։)
βίαιος vehemens, violentus եւ այլն. Բուռն. սաստիկ. զօրաւոր ինչ. ուժգին, բռնական. բռնաւորական.
Զբնաւոր հողմոցն եւ զալեացն զ՝ի վերայ ընթացս համբերել. (Բրս. յուդիտ.։)
Անհողմութիւնս, եւ շունչս բռնաւորս։ Յաղագս բռնաւոր թշնամանաց, հարուածոյ, վիրաց։ Բռնաւոր ահիւ հարկաւորաւ։ Ծովուն պատառեցելոյ, եւ բռնաւոր խզմամբ այրս անդր ժողովեցելոյ. (Փիլ.։)
Բռնաւոր շարժութիւնք. (Արիստ. աշխ.։)
Բռնավոր մահ անկանի. (Շիր.։)
Դառն եւ բռնաւոր ծառայութեամբ։ Ըստ բռնաւոր կամացդ. (Փարպ.։)
Քան զամենայն բռնութիւն բռնաւոր է հեզութիւն. յն. զօրագոյն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 4։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բռնաւոր | բռնաւորք |
| accusatif | բռնաւոր | բռնաւորս |
| génitif | բռնաւորի | բռնաւորաց |
| locatif | բռնաւորի | բռնաւորս |
| datif | բռնաւորի | բռնաւորաց |
| ablatif | բռնաւորէ | բռնաւորաց |
| instrumental | բռնաւորաւ | բռնաւորաւք |