adj.

precipitated;
— առնել, to precipitate, to throw from a precipice;
— լինել, to be precipitated, to fall from above;
— տեղի, precipice;

adv.

—, — բերմամբ, precipitately, hurriedly.

adj.

ἁπόκρημνος praeceps, praecipitatus Վիժեալ ընդ գահս. հոսեալ ի դարէ. եւ Գահավիժական.

Ոչ երբէք ի վայրի դալարւոջ, այլ գահավէժ, եւ ի մէջ փշոց. (Մագ. ՟Ծ՟Դ։)

Գահավէժ ցնդմամբ խարդաւանեալ ի վիհն. (Շար.։)

ԳԱՀԱՎԷԺ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. cf. ԳԱՀԱՎԻԺԵՄ