cf. Գաղթ.
cf. ԳԱՂԹ, ի. ἁποικία, μετάστασις demigratio, transmigratio, peregrinatio
Զառաջին գաղութ բնակափոխութեան ի քաղդէացւոցն երկրէ ի խառանացւոցն ասի առնել։ Գաւառ է նորա արփի եւ երկին, եւ գաղութ՝ երկիր։ Առաքեալ հանեն առ սուրբ եւ աստուածային տեղին զգաղութն. (Փիլ.։)
Դաւիթ անց գնաց ի գաղութս, քանզի հանդերձ կանամբք եւ որդւովք գնաց նա։ Հատան մնացին դաշտք իսրայէլի, այսինքն ի գաղութ ելին ի բնակութենէ գեօղքն. (Եփր. թագ. եւ Եփր. դտ.։)