αἱχμαλωσία, ἁποικία, μετοικεσία captivitas, demigratio, transmigratio եւ այլն. Գերի լինելն. վտարանդութիւն, ստրկութիւն. թշուառութիւն. Մարդիկ գերեալք. գերիք.
Ա՛ռ զհամար աւարի գերութեանդ ի մարդոյ մինչեւ յանասուն։ Մինչեւ ցօր գերութեան երկրին։ Դարձուցէ՛ք անդրէն զգերութիւնսդ, զոր գերեցէք դուք յեղբարց ձերոց։ Խնամակալութիւն արարին գերութեան.եւ այլն։
Գերութիւնք աշխարհաց հասցեն. այսինքն գերմունք. (Փարպ.։)
Ի վերայ այսքանեաց գերութեանց ամենաթշուառ վտանգաւորիս։ Ողորմութեամբ քո լցցի գուբն իմ գերութեան (գերեզմանն). (Նար. ՟Ի՟Ե. ՟Կ՟Ե։)
Ի ԳԵՐՈՒԹԻՒՆ կամ Ի ԳԵՐՈՒԹԵԱՆ ՎԱՐԵԼ, ՎԱՐԻԼ, ՄԱՏՆԻԼ. ըստ յն. գերել, իլ. վտարել, իլ. տե՛ս (Թուոց. իա. 29։ Յոբ. ժբ. 17։ Ես. ե. իգ. խզ։ ՟Ա. Մակ. ՟Ա. եւ այլն։)
Մի՛ մատնեսցես իմոցս կամաց զաւանդս հոգւոյս վարել ի գերութեան. (Նար. ՟Հ՟Ը։)
Ոչ վարին ի գերութիւն բնակիչք. (Փարպ.։)
Պատերազմեալ՝ ի գերութիւն ըմբռնեցաւ. ռմկ. գերի բռնըւեցաւ։
Դիւրութեամբ ըմբռնեալ լինէր ի գերութիւն. (Մխ. երեմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գերութիւն | գերութիւնք |
| accusatif | գերութիւն | գերութիւնս |
| génitif | գերութեան | գերութեանց |
| locatif | գերութեան | գերութիւնս |
| datif | գերութեան | գերութեանց |
| ablatif | գերութենէ | գերութեանց |
| instrumental | գերութեամբ | գերութեամբք |