Առաւել գլխաւոր. մեծագոյն. առաւելագոյն. աւագագոյն.
Ընթանայ առ պետրոս որպէս առ գլխաւորագոյն եւ խոհեմագոյն. (Նանայ.։)
Զգլխաւորագոյն եւ զքաջահաւատս քո զաշակերտսն ընտրեցեր՝ հանելով ի լեառն բարձր. (Գանձ.։)
Բոլոր աշխարհին մարդիկն, զորոց զգլխաւորագոյնսն յանուանէ կոչէ. (Շ. մտթ.։)
(Զարգացելոցն՝) գլխաւորագոյն իշխանութիւնն ետ ի ձեռն նոցա. (Լաստ. ՟Թ։)
Գլխաւորագոյն գովութիւն, կամ պարսաւանք. (Պիտ.։)