wrestle.
ԳՕՏԷՄԱՐՏ ԼԻՆԵԼ. ԳՕՏԷՄԱՐՏԻԼ. cf. ԳՕՏԷԿՌԻՒ ԼԻՆԵԼ.
Եւ գօտէմարտ (կամ գօտէմարտի) լինելն. (Վրդն. ծն.։)
Մարդ ընդ մարդ գօտէմարտիլ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 31։)
Գօտէմարտեալ յերեկոյին. (Յիսուս որդի.։)
Յակոբ ... ընդ անեղին գօտէմարտեաւ. այսինքն գօտէմարտեցաւ. (Գանձ.։)