that has trouble in conceiving or understanding;
difficult to understand, ohscure.
δυσπαράδεκτος, δυσκάθεκτος molestus Որ դժուարաւ ընկալեալ կամ ընդունելի լինի, եւ պահի. անհաճոյ. դժկամակելի. ծանրատաղտուկ.
Յայնժամ անյայտ էր, եւ անհաւատիցն դժուարընկալ. (Ոսկ. ես.։)
Դժուարընկալ լինէր բանն, եւ չախորժելի ամենայն լսողաց։ Յառ բազմութենէ՝ յիշատակացն դժուարընկալք լինիցին (բանքն). (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3։)
Իբրեւ աւելորդ ինչ բնական եւ դժուարընկալ։ Յորժամ ամբոխի առ ինքն նիւթն (աշխարհի), եւ դժուարընկալ լինի, կրթի ի քակտումն. (Առ որս. ՟Գ։)
Կամ իբր դժուարակալ. անսանձելի.
Զդժուարընկալ մեծաբանութիւնս նոցա յայտնէ. (Ոսկ. հռ.։)
Մերթ՝ Դժուարաւ ընդունօղ. դժուարահաւան.
Թողու զդիւրընկալսն, եւ առ դժուարընկալսն առաքէ. (Երզն. մտթ.։)