cf. Դիւահարեմ.
ԴԻՒԱՀԱՐԵՄ ԴԻՒԱՀԱՐԻՄ. δαιμονίζομαι, ὁχλοῦμαι a daemone vexor, turbor Հարկանիլ ի դիւէ. լլկիլ. այսահարիլ. մոլեգնիլ.
Եւ այլ ոչ եւս դիւահարեսցէ. (Տոբ. ՟Զ. 8։)
Դիւահարէին եւ փրփրէին. (Ագաթ.։)
Նախ ինքեանք դիւահարին. (Եզնիկ.։)
Դիւահարեալ իցէ, եւ մոլի. (Վրք. հց. ՟Գ։)
Լաւագոյն է մեզ դիւահարիլ, եւ այլն. (Ածաբ. ծն.։)