որ եւ գրի ԵՐԿՈՅՈՒԹԻՒՆ կամ ԵՐԿՈՒԹԻՒՆ. եւս եւ ԵՐԿՈՒՍՈՒԹԻՒՆ. δυάς dualis իբր dualitas Երկու լինելն թուով. երկատութիւն. բաժանումն.
Միութիւն, եւ ոչ երկուութիւն. (Եղիշ. ՟Բ։)
Երկութիւնք բաժանմացն. (Շ. թղթ.։)
Երկուութիւն լինէր, եւ ոչ երրորդութիւն. (Վահր. երրորդ.։)
Թէ ճշմարիտ է ասել՝ հարկաւոր ոչ գոլ զերկիցս երկուսութիւն, ճշմարիտ է ասել՝ ոչ հարկաւոր գոլ ասել զերկիցս երկուսութիւն.ապա ուրեմն ճշմարտեն ի միասին. (Անյաղթ պերիարմ.։) Ուղիղ իմանալ պիտի զայսոսիկ հանդերձ զանազանութեամբ. որպէս եւ զասելն (Տօնակ. եւ Ոսկիփոր.)
Որ էջն, նոյն է՝ եւ որ ելն. եւ չգտանեմք աստ երկուութիւն։ Որպէս երկուութիւն զմիութիւն բառնայ, այսպէս եւ միութիւն բառնայ զերկուութիւն». այսինքն անձն բանին՝ որ էջն աստուածութեամբ, նոյն է՝ որ ելն աստուածութեամբ եւ մարդկութեամբ. ապա միութիւն անձին ոչ բառնայ զկրկին գոլն բնութեանց. որպէս եւ աչք են երկու, որոց մի է տեսութիւն։ Ընդ հակառակն յաստուածութեան են երեք անձինք, եւ մի էութիւն. վասն որոյ եւ երրորդութիւնն ոչ բառնայ զմիութիւն աստուաածութեան։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երկուութիւն | երկուութիւնք |
| accusatif | երկուութիւն | երկուութիւնս |
| génitif | երկուութեան | երկուութեանց |
| locatif | երկուութեան | երկուութիւնս |
| datif | երկուութեան | երկուութեանց |
| ablatif | երկուութենէ | երկուութեանց |
| instrumental | երկուութեամբ | երկուութեամբք |