hy    |   fr

Զառածումն, ման

s.

cf. Զառածանք.

s.

ԶԱՌԱԾԱՆՔ ԶԱՌԱԾՈՒՄՆ. Զառածանիլն՝ ըստ ամենայն առման.

Ի հմայս ... եւ ի դիւաց զառածանս. (Մանդ. ՟Ի՟Ա։)

Տրփանացն զառածումն։ Բարետոհմիկ կերպարանիս ազատութիւն՝ իջանէ ի ծառայական ամբարշտութեան զառածումն. (Պիտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զառածումն զառածմունք
accusatif զառածումն զառածմունս
génitif զառածման զառածմանց
locatif զառածման զառածմունս
datif զառածման զառածմանց
ablatif զառածմանէ զառածմանց
instrumental զառածմամբ զառածմամբք