to be occupied or busy, employed in doing something;
to intrigue, to be embarrassed, to meddle;
to be distracted or agitated.
ԶԲԱՂԻՄ περισπάομαι, τυβράζομαι եւ այլն. occupor, distrahor, turbor, sollicitus sum որ եւ ԶԲԱՂՆՈՒԼ, ԶԲՕՍԱՆԻԼ, ԾՓԻԼ. Պատաղիլ. պարապել ի հոգս. ցնդիլ. շփոթիլ. զհետ մտանել ամենայն փութով. դեգերիլ. տարտղնիլ.
Զբաղել ընդ արեգակամբ. (Ժող. ՟Ա. 13։)
Զբաղեալ էր ի բազում սպասու։ Դու հոգաս, եւ զբազում իւիք զբաղեալ ես. (Ղկ. ՟Ժ. 40. 41։)
Արանց՝ որ միշտ զծովակօքն եւեթ զբօսնուին, եւ կէսքն զմորթովք (խորանակարութեան) զբաղեալք. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 8։)
Կենցաղականաւ անկայուն գոյիւ զբաղեալ. (Նար. ՟Ե։)
Որ դառն ագահութեամբ էր զբաղեալ. (Կանոն.։)
Մի՛ զբաղիր ի նանրութիւնս։ Զբաղեցայք՝ ոմն ի կնոջ հեշտութիւն, ոմն յընչից յղփութիւն, ոմն յորովայնի պարարումն։ Ընդ սոքօք զբաղի. (Լմբ. ժող. եւ Լմբ. առակ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
Վարեսցուք արարածովքս՝ զբաղեալք իբրեւ ի մանկութեան. յն. ջանիւ կամ փութով. (Իմ. ՟Բ. 6։)
Հեղեալք զբաղեալք առհասարակ ի փախուստ դարձան. յն. զեղեալք, կամ արտաքս հոսեալք. (Յուդթ. ՟Ժ՟Ե. 3։)