Զոհեմ, եցի

ն.

θύω, θυσιάζω victimam offero, sacrifico Զենուլ զենլիս ի պատիւ Աստուծոյ. մատուցանել, նուիրել, պատարագել. զոհ ընել.

Զոհեսցո՛ւք Տեառն Աստուծոյ մերում։ Որ դից զոհէ, սատակեսցի. (Ել. ՟Գ. 18։ ՟Ի՟Բ. 20։)

Աւասիկ մեզ իսկ ո՛չ է օրէն զմարդիկ զոհել, այլ ամենեւին անսուրբ. բայց կարքեդոնացիք զոհեն իբրու սուրբ իւրեանց եւ օրինաւոր. (Պղատ. մինովս.։)

Պիւթագորաս ոչ հրամայէ զոհել դից, որպէս թէ չիցէ պարտ զոհել Աստուածս Աստուծոց ... երկիրպագանել հրամայէ, եւ զոհել ոչ. (Եզնիկ.։)

s.

ԶՈՀԵԱԼ. գ. εἱδωλόθυτον idolothytum, immolatum idolis Մասն զոհից նուիրելոց դից, կամ զոհ կռոց. տե՛ս (Գծ. ՟ժե. 29։ ՟իա. 25։ ՟ա. կոր. ՟ը. 1. 4. 7. 10։)