to join together, to couple, to pair, to match, to tie or put two by two, to unite, to join;
to liken, to compare;
to marry, to join in wedlock.
προστίθημι, παραζεύγνυμι adjungo Միաւորել. միաբանել. խառնել. համադասել. յարել. կր. Յարիլ. միաբանիլ. համաձայնիլ. հաւասարիլ.
Զտարերս զուգաւորեցեր ի կենդանութիւն արարածոց. (Ճշ.։)
Յայնժամ նստուցանէ ընդ աջմէ իւրմէ զսիրելիս անուան իւրոյ՝ ի լուսեղէն խորանսն զուգաւորելով. (Ժմ.։)
Զբնութիւնս կանգնեցեր ի գլորութենէ, եւ առ քեզ վերստին զուգաւորեցեր։ Ելեալ յորդահոս վտակն վարդագոյն արեան քո՝ զուգաւորէր ընդ կողահոս արեանն Քրիստոսի. (Գանձ.։)
Զուգաւորի ընդ նմա (ընդ փերմեղիանոսի) յաշակերտութիւն Որոգինի. (Նիւս. ի սքանչ.։)
Զուգաւորեալ շարամանին նոր պատուիրանք ընդ հնոյն. (Վրթ. քերթ.։)
Որ ընդ հինգհարիւրեակ բոլորակին զուգաւորի. (Արշ.։)
Կամ Առընթեր կալ, դեգերիլ. կենակից լինել. συγγίνομαι versor
Ասէ զՄինովս զուգաւորիլ իննամսեայ ժամանակաւ ընդ Արամազդայ բանիւն, եւ ուսանիլ. (Պղատ. մինովս.։)
Յորժամ չար բարուց զուգաւորի ոք ընդ մարդկան չարաց, ոչ ատիցէ, այլ խնդայ ընդունելով. (Պղատ. օրին. ՟Բ։)
Եւ Լծակցիլ. զուգիլ ամուսնութեամբ. ζεύγνυμι conjungor
Տատրակ յորժամ յամուսնոյ իւրոյ զերծանի, ընդ այլ ամուսնոյ ոչ զուգաւորի. (Նիւս. երգ.։)
Զուգաւորեա՛ ընդ իս օրինաւոր ամուսնութեամբ. (Ճ. ՟Ա. ի յուլիանէ.։)
Առանց զուգաւորելոյ առն. (Հ. կիլիկ.։)