cf. Թառամիմ.
cf. ԹԱՌԱՄԻԼ. μαραίνομαι թօշնիլ, թորմիլ, մարիլ.
Թարշամեսցի իբրեւ զբանջար ի տօթի. (Յոբ. ՟Ի՟Դ. 24։)
նոյնպէս եւ մեծատունն հանդերձ շահիւքն իւրովք թարշամեսցի. (Յկ. ՟Ա. 11։)
Եւ ոչ թարշամեցան երեսք նորա. (Եփր. ել.։)
Թարշամեալ պասքութեամբ արբուցմանց խրատու. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Թարշամեալ որպէս ի կարկտէ սաղարթ տերեւոց. (Լմբ. իմ.։)
Վասն թարշամելոյ գեղոյ նորա. (Վրք.։ Ծնօտք նոցին թարշամեալք էին. Վրք. հց. ՟Ի՟Զ. ՟Դ։)
Բոց թարշամեալ. (մարած). (Նեղոս.։)
Ծնկեալք թարշամէին (թշնամիքն, իբր սըմփիլ) (Փարպ.։)