Թշուառական

adj.

ταλαίπωρος miser եւ այլն. Թշուառ անձն, կամ իր. չուառական. տառապեալ. Տե՛ս (՟Գ. Մակ. ՟Ե. 21։ Սղ. ՟Ճ՟Լ՟Զ. 8։ Իմ. ՟Գ. 11։ ՟ԺԳ. 10։)

Թշուառականք են, որ ոչ զառաքինութեան փափագումն անապակ ընկալան։ Զմարմին զօրէն գերեզմանի կրելով՝ զթշուառական զոգիսն ի նմա թաղեցին. (Փիլ.։)

Կատարէր ի վերայ թշուառականին (Վասակայ). (Փարպ.։)

Ծառայս թշուառական։ Յայտնել թշուառականիս. (Նար.։)

Կամ իբրեւ Աղէտաւոր. աւաղելի. ողբալի. աշխարելի.

Աւա՛ղ թշուառական պատմութեանս. (Խոր. ՟Գ. 60։)

Թշուառական բանիցս. (Լմբ. սղ.։)

Ել ի դրախտէն յայս թշուառական կենցաղս։ Թշուառական կորստեան ամբարշտաց. (Նախ. ծն. եւ Նախ. իմաստ.։)