mixed, confused, embroiled, complicated;
impure, obscene;
tie, bond, union;
copulation, pairing;
the rabble, the mob.
μικτός mistus. Խառն. խառնեալ. շփոթ. անորոշ.
Սերմանեալ է որոմն ընդ ցորենայ, եւ խառնակ են բարիք ընդ չարս. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Ստորագրական սահման խառնակ է, քանզի առեալ է ի՛ գոյացողականաց եւ ի պատահմանց. (Սահմ. ՟Գ։)
Որոշեալ զատեալ է մեկնեալ է յընդ արարածս ի խառնակ հաւասարութենէ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)
Անթիւն խառնակ եւ շփոթեալ է. (Վրդն. թուոց.։)
ԽԱՌՆԱԿ. κοινός communis. Հասարակ եւ Պիղծ համարեալ. Անխտիր. անմաքուր. փիծ. անլուայ. սովորական, պիտակ, եւ այլն.
Խառնակ անասուն, կամ կերակուր։ Խառնակ ձեռօք, այսինքն անլուայ ուտէինզհաց։ Խառնակ ինչ եւ անսութեամբ։ Զարիւն նորոյ ուխտին խառնակ համարեցաւ. (՟Ա. Մակ. ՟Ա. 50. 65։ Մրկ. ՟Ե. 2։ Գծ. ՟Ժ. 14. 28։ ՟Ժ՟Ա. 8։ Եբր. ՟ժ. 29։ Եկն եւ խառնակն եգիպտոսի, որ էին ընդ նոսա թլփատեալք. Եփր. յես.։)
Կամ Մեղսամարդ. անարժան. անխտիր ի գիջութիւն.
Դարձոյցզբնութիւնս ի խառնակ վարուց. (Մխ. երեմ.։)
Փոխանակ խառնականկողնոցն. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)
Գէջ խառնակքդ քաղք. (Փիլ. լիւս.։)
ԽԱՌՆԱԿ. գ. Խառնուած. զօդումն. շաղկապումն. Կայր նովին պատանաւ՝ ողջ եւ անքակ խառնակ յօդիցն. (Եզնիկ երէց.։)
Եւ Խառնք. մերձաւորութիւն արուի ազգակցացն ելանեն իւրաքանչիւր ազգ կենդանեաց ի խառնակսն իւրեանց. գր. հր։