cf. Խառնակեաց.
Որ կեայ հասարակ կեանս ի մէջ մարդկան անընտրողութեամբ. գռեհիկ. մանաւանդ Խառնագնաց. անկարգ ի վարս. անարժան (քաղաքաւարեալն, կամ գործ եւ կեանք, եւ ախտ նորա).
Որոշիլ ի խառնակեցիկ մարդկանէ. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)
Առաջին խառնակեցիկ կեանքն (պոռնկին). (Ոսկ. մտթ. ՟Ա. 3։)
Խառնակեցիկ կեանս դժուարինս դարձոյց ի յարդարութեան կեանս դիւրին. (Շ. մտթ.։)
Խառնակեցիկ ցանկութեամբն վարէին ի պէսպէս տեսակս ախտից. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Գ։)