imperious, haughty, insolent, proud, arrogant, boastful, supercilious, braggart;
haughtiness, pride, arrogance;
—, խրոխտաբար, haughtily, proudly, in a bold manner.
γαῦρος superbus, ferox ἁλαζών arrogans. Յանձնապաստան. սէգ եւ սոնք, գոռ, գոռոզ. մեծաբան. յոխորտ. ամբարտաւան. ամբարհաւաճ. յանդուգն, եւ յանդգնական. ահարկու. համարձակ. անարգել. անվեհեր. վստահ. պանծաձօղ, եւ պանծալն. աթըփ թութուճու, հիւճիւմլիւ, ֆօրթաճը, մաղրուր, քիւսթախ, խօտպին, սէրպէսթ, էօրֆլիւ, ճիւրաէթլի.
Ամենայն ձի խրոխտ. (Լմբ. իմ.։)
Ընդդէմ խրոխտ թագաւորաց, կամ ախոյանին. (Շար.։ Խոր. հռիփս.։)
Տեսեալ զորդի իւր խրոխտ եւ սեգաճեմ. (Կաղանկտ.։)
(Գողիաթ) խրոխա ի տեսանել. (Պիտ.։)
Խրոխտ բարք, կամ բարուք, կամ մտօք. (Լաստ. ՟Ի՟Ե։)
Լցեալ խրոխտս ամբարհաւաճութեամբ ի բանսն. (Պիտ.։)
Յաւէտ իմն խրոխտ խստութեամբ զպատասխանիս պատգամացն դարձուցանէր. (Յհ. կթ.։)
Խրոխտ եւ աստուածամարտ կամացն. (Աբր. մամիկ.։)
Խրոխաք միանգամայն եւ հանդարտք՝ ըստ օձակոխ զարմի որթուցն եղջերուաց։ Խրոխտ եւ ահարկու նուիրեալ փայտիւս զճշմարտութիւն քաղոզեցեր. (Նար. առաք. եւ ՟Ղ՟Բ։)
Զգունոյն ցուցանելով (աղաւնոյն) խրոխտ. (Պիտ.։)
τὸ γαῦρον, superbia, elatio, ferocia. Խրոխտումն. խրոխտանք.
Ձիոյն խրոխտն եղեւ ամբարհաւաճութեան (մարդկան) սկիզբն։ Խրոխտն ի բարուց՝ ի բաց խլէ հանէ յախտից. (Նիւս. կազմ։)
Տիրեաց ի վերայ իմ ծառայականն խրոխտ. (Պիտ։)
cf. ԽՐՈԽՏԱԲԱՐ. Խրոխտանալով. յանդգնաբար. քիւսթահանէ.
Բնական է առիւծուն խրոխտ յարձակել ի վնաս մարդկան. (Լմբ. առակ.։)
Բէլ խրոխտաբար ձեռներէց լեալ։ Սա խրոխտաբար սոնքացեալ ընդդէմ աղեքսանդրի մակեդանացւոյ։ Խրոխտաբար իմն անբարհաւաճութեամբ ընդվզեալ. (Յհ. կթ.։)
Որք խրոխտաբար սիգութեամբ հեզացուցանեն զբռնաւորս եւ զզրկողս. (Լծ. եւագր.) (որ լինի եւ ա։)