s.

act of hiding;
occultness, secrecy, mystery;
cover, covering.

s.

ἁποκρυφή, -φόν absconsio, absconditum, latibulum σκέπη tegmen. Թաքնութիւն. գաղտնութիւն. եւ Ծածկոյթ՝ ի վերացեալն եւ ի թանձրացեալն.

Ամպ ծածկութիւն նորա։ Եդ զխաւար ծածկութիւն իւր։ Յարկ ծածկութեան անձրեւոյ։ Ծածկութեամբ նորոց գեղարդեանց. (Յոբ. ՟Ի՟Բ. 14։ ՟Բ. Թագ. ՟Ի՟Բ. 12։ Ես. ՟Դ. 6։ Դատ. ՟Ե. 8։)

Ի վերայ խորանաձեւ ծածկութեանն. (Փարպ.։)

ոչ ինչ մնաց ի ծածկութեան՝ զոր ոչ եդին առաջի նորա. (Ղեւոնդ.։)

Առագաստ հրէական ծածկութեան. (Խոսր.։)

Քննողի ծածկութեան խորոց խորհրդոց։ Ծածկութիւնք գործոցս պհրապարակին։ Սոփերք հոգեմատեանք ծածկութեան ի վերայ քան զտարրական նմանութիւնս. (Ագաթ.։)

Հայր ծնաւ ծածկութեամբ (զորդի) յառաջ քան զյաւիտեանս. (Եփր. ծն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ծածկութիւն ծածկութիւնք
accusatif ծածկութիւն ծածկութիւնս
génitif ծածկութեան ծածկութեանց
locatif ծածկութեան ծածկութիւնս
datif ծածկութեան ծածկութեանց
ablatif ծածկութենէ ծածկութեանց
instrumental ծածկութեամբ ծածկութեամբք