caravan.
(ռմկ. քէրվան, քէվրան. պ. քեարպան, քեարվան. իտ. քարօվանա). Խումբ եւ չու ուղեւորաց՝ բեռնաբարձ գրաստուք, բանակ ճանապարհորդաց, եւ զինուորական, եւ արքունի.
Ի ճանապարհի կարաւանին զերծուցանել զարքայն իւրեանց. (Խոր. ՟Գ. 50.)
Քարոզ կարդայր ի մեծ կարաւանին. (Եղիշ. ՟Բ. եւ ՟Գ. ՟Ը։)
Քրիստոնէից՝ որ ի կարաւանին էին. (Փարպ.։ եւ Յհ. կթ.։ Արծր.։)