to fish with a hook or line, to angle;
to allure, to entice;
to decoy, to inveigle;
to change one's direction, to turn out of one's way, to deviate, to swerve.
εὑσκολιεύομαι laqueo capio. Որսալ կարթիւ կամ թակարթիւ. թակարդել. ըմբռնել հնարիւք.
Զնախաչար վիշապն կարթեցեր։ Կարթեալ զվիշապն. (Ճղ. Շ. բարձր.։)
Իբրեւ անասուն ի թակարթ կարթի՛. (Լմբ. ժղ.։)
Արջք պատեն ոտիւքն արուեստապէս կարթելով. (Փիլ. լիւս.։)
Եկն ի ծովակն, զի ձկնորսսն կարթեսցէ։ Որ բանիւն կարթեաց զիս. (Ոսկ. ղկ.։)
Զօրէն ձկանց կարթեալ հանէր։ Կարթեալ եհան զիս ի ժանեաց նորա։ Կարթեցեր զանօրեն իշխանն մահու. (Մարաթ.։)
Զսա կարթեալ չարին ի ձեռն կանանցս այսոցիկ. (Լաստ. ՟Ի՟Գ։)
ԿԱՐԹԵԼ. չ. ἁποσπάομαι recedo, procul abeo. Ի բաց երթալ. խաղալ ընդ ճանապարհ ոլորեալ՝ կամաւ խուսափելով. կրզել. սափմագ.
Անտի կարթեցին իբրեւ քսան վտաւանաւ ի վերայ տիմօթէի. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Բ. 10։)
Յայլ կողմն կարթեալ ըստ աներեւոյթ ձորոցն խորութեան. (Փարպ.։)