hy    |   fr

Կենաւէտ

adj.

որ եւ ԿԵՆԴԱՆԱՒԷՏ. Փրկաւէտ. կենարար. կենսառիթ. փրկչական.

Ոչ միայն յայլսն կենաւէտ փրկութիւնսն (այս ինքն ի կենարար տնօրէնութեանս փրկչին). (Պիտ.։)