hy    |   fr

Կողմնաւոր

adv.

cf. Կողմնակի;

adj.

partial.

cf. ԿՈՂՄԱՆԱՒՈՐ.

Արեգակն՝ շեղագնաց, թիւրընթաց, կողմնաւոր. (Գիւտ թղթ. առ վաչէ։)

Ի կողմնաւոր սիրոյն կարծիք եւ նախանձ լինին։ Խափանեսցին ամենայն կողմնաւոր կամք. (Բրս. ճգն.։ եւ Մաշտ. հին.։)

Մի՛ կողմնաւոր բարուք զոմանս սիրել՝ ջոկս առնելով, եւ զոմանս անտես առնել. (Շ. ընդհ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կողմնաւոր կողմնաւորք
accusatif կողմնաւոր կողմնաւորս
génitif կողմնաւորի կողմնաւորաց
locatif կողմնաւորի կողմնաւորս
datif կողմնաւորի կողմնաւորաց
ablatif կողմնաւորէ կողմնաւորաց
instrumental կողմնաւորաւ կողմնաւորաւք