cf. Կցորդ.
cf. ԿՑՈՐԴ.
Կցորդակից լինին զօրաց երկնաւորաց առ սպասաւորութիւն մարդկան. (Յճխ. ՟Բ։)
Կցորդակից լինել փառաբանութեան։ Հրեշտականք եւ սուրբք կցորդակից լինին մերոց պաշտամանց. (Խոսր.։)
Կցորդակից լեր (կարեացս) բժշկապէս։ Կցորդակիցք լուսակերտից. (Նար.։)
Կցորդակից եւ հաղորդ կայսեր. (Յհ. կթ.։)
Յայլ իմն էութիւն յեղաշրջեն կցորդակից տարերաւն. (Լմբ. պտրգ.։)