adj.

pronounced, uttered from the throat.

adj.

ՀԱԳԱԳԱՍՓԻՒՌ կամ ՀԱԳԱԳԱՍՓԻՌ. προσφορικός prolativus Ընդ հագագ ի դուրս սփռեալ. եւ յայտնի կենդանի բարբառով կամ խոշոր ձանյիւ արտաբերեալ. արտաբերական, յօդաւոր. եւ կոկորդաձայն.

Մե՛ք քիտեմք զքրիստոս, թէ ծնաւ բան, եւ ո՛չ իբրեւ զհագագասփիւռ, այլ բան հաստատուն կենդանի. (Կոչ. ՟Ժ՟Ա։)

Ոչ գրաւորական անձայն տառիւք, այլ հագագասփիւռ ձայնիւ աւանդեալ։ Ի հագագասփիւռ ձայնէ խօսիցն Հասանայ զնա ծանուցեալ. (Յհ. կթ.։)

Թռչունք բաժանեալ ի զանազան տարմս եւ յերամս. (ո՛չ հագագասփիւռ ոք ի նոցանէ արտաշնչեալ. Զքր. կթ.։)