Համակցորդ

ՀԱՄԱԿՑՈՐԴ եւ ՀԱՄԱԿՑՈՐԴԵԱԼ. Հաղորդ եւ կցորդ. միաբան. միաբանական.

Համակցորդ զուգաձայնութեամբ։ Եղբարքն երկոքին համակցորդք. (Նար. ՟Խ՟Ը. եւ Նար. խչ.։)

Իսկութիւն բնութեանն աստուծոյ համակցորդեալ անհասութեան. այսինքն անհասանելի. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Հ՟Գ։)