cf. Համատոհմիկ.
ὀμόφυλος ejusdem gentis, generis, tribulis, cognatus Տոհմակից. ազգակից. համազգի. համասեր. համասեռ.
Յաղագս սորա եւ համատոհմիցն. (Խոր. ՟Բ. 64։)
Համատոհմից արշակունւոյ. (Շ. խոստ.։)
Աղաղակէին ի ձայն մեծ ի լուր համատոհմիցն (հրէից). (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Ոչ պատկառէ ի համատոհմից (ի մարդկանէ). (Մաշկ.։)
Խանտալով ընդ համատոհմիցս կենդանասէր բազմամարդութիւն։ Յապականութիւն համատոհմիցս յողացաւ. (Պիտ.։)
Ջերմոյ եւ խոնաւոյ եւ հողեղինին նոյնպէս ընդ համատոհմն խառնեալ, եւ այլն. (Նիւս. կազմ.։)