cf. Հարսնածու.
(որ եւ ռմկ. հարսնքուր) νυμφεύτρια pronuba. Որպէս հարսնաւէր, եւ փեսաւէր. հարսնախօս. հարսնածու.
Պօղոս զդանդաղեցաւ զհարսնեղբարցն եւ զփեսաւիրացն (յն. մի բառ) բանս խօսել. մանաւանդ ոչ իսկ զհարսնեղբարց եւ զփեսաւիրաց, այլ զհոգեւորաց մարդոց. (Ոսկ. եփես. ՟Ի։)