examination;
interrogation.
ἑξέτασις inquisitio. Հարցմամբ քննութիւն. հարց եւ քնին. հարցափորձ յատենի, եւ հետազօտութիւն. խնդիր.
Բազում հարցաքննութեամբ խուզէին. (Ճ. ՟Ա.։)
Ի միմեանց հարցաքննութենէ՝ ծածկելոց իմաստիցն գիւտն յայտնի. (Վրք. ածաբ.։)
Բազում հարցաքննութիւնս արարեալ՝ ոչ կարաց խոտորեցուցանել ի քրիստոսի հաւատոցն. (Հ=Յ. օգոստ. ՟Ժ՟Դ.։)
Ընդ իմում նուաստութեանս միայնոս զհարցաքննութիւնդ առնել. (Աթ. արիան.։)
Հարցաքննութիւն առնելով ծառայից եւ ստեղծուածոց իւրոց. (Երզն. մտթ.։)
Ի հարցաքննութիւն ածել. (Ոսկ. յհ.։)
Հարցաքննութիւն՝ որ ըստ եսայեայ. (Իգն.։)
Հատոյց (այսնիքն եհատ) ի բերանոյ իւրմէ զամենայն ցանկութիւնս կերակրոց, եւ հարցաքննութիւնս խորտկաց. (Վրք. ոսկ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | հարցաքննութիւն | հարցաքննութիւնք |
accusatif | հարցաքննութիւն | հարցաքննութիւնս |
génitif | հարցաքննութեան | հարցաքննութեանց |
locatif | հարցաքննութեան | հարցաքննութիւնս |
datif | հարցաքննութեան | հարցաքննութեանց |
ablatif | հարցաքննութենէ | հարցաքննութեանց |
instrumental | հարցաքննութեամբ | հարցաքննութեամբք |