s.

companion, fellow, comrade, mate, partner.

adj.

Հաւասար. զուգահաւասար. համահաւասար. հաւասարորդ. հասարակորդ. հաղորդակից։ կցորդ. բաժանորդ. միաբան. ձայնակից. Յաստուածայինս ասի,

Հայր բնութեամբ հաւասարակից է որդւոյ եւ հոգւոյ. (Շ. թղթ.։)

(Որդի) հաւասարակից ընդ հօր յէութենէ. (Շար.։)

(Հոգին) սուրբ աստուած հաւասարակից իսկութեանդ հօր։ Զհաւասարակիցն իւր զսուրբ հոգին. (Նար. ՟Լ՟Դ։ Ճ. ՟Ա.։)

Եւ ի մարդկայինս.

Ես յովհաննէս եղբայր ձեր եւ հաւասարակից նեղութեան արքայութեան. (Յայտ. ՟Ա. 9։)

Հաւասարակից եւ հանդիսակից մաքուր մրցանաց նոցա. (Ճ. ՟Ա.։)

Իւրեանց հաւասարակիցս ջանան առնել. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Դ։)

Հաւասարակից են բանք նորա՝ գրոյն. (Եփր. աւետար.։)

Իսկ յասելն (Կոչ. ՟Դ.)

Զհաւասարակից մարդկութեանս մերոյ յանձն իւր առեալ զչարչարանս. ըստ յն. պիտի հաւասարակիր, կամ նմանակիր։