s.

ironical speech or discourse, irony, quizzing, jeering, taunting, sarcasm.

cf. ՀԵՆԳՆՈՒԹԻՒՆ.

Հեգնաբանութիւն եւ հակաճառութիւն ինձ հաւանիս յարմարել. (Մագ. ՟Խ՟Ը։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հեգնաբանութիւն հեգնաբանութիւնք
accusatif հեգնաբանութիւն հեգնաբանութիւնս
génitif հեգնաբանութեան հեգնաբանութեանց
locatif հեգնաբանութեան հեգնաբանութիւնս
datif հեգնաբանութեան հեգնաբանութեանց
ablatif հեգնաբանութենէ հեգնաբանութեանց
instrumental հեգնաբանութեամբ հեգնաբանութեամբք