Հեծեմ, եցի

չ.

στένω gemo. Հաչել հառաչել. յոգւոց ելանել կամ հանել. որ եւ ՀԵԾԵԾԵԼ. ախուվախ ընել. Տե՛ս (Առակ. ՟Ի՟Ը. 28։ ՟Ի՟Թ. 2։ Յոբ. լա՝. 38։ ՟Ա. Մակ. ՟Ա. 27։ Եզեկ. ՟Ի՟Զ. 15։ Նաւ. ՟Գ. 7։ Ողբ. ՟Ա. 21։ Հռ. ՟Ը. 23։)

Ընդ մարմնապէս ծիծաղելն՝ առ նմին հեծէ հոգեւորապէս. (Նար. ՟Ժ՟Ա։)

Հեծէր ի հեծութիւն դառնացելոյ սրտի. (Ճ. ՟Ա.։)

Մռնչէ եւ հեծէ ընդ զբաղանքն. (Լմբ. ժղ.։)

Գոչեաց հեծեաց առ վիշտսն. (Ոսկ. ես.։)

Հեծեալ կոծին ջոկք անհաւատից. (Շար.։)

Գրի եւ Հեծեայ, իբր Հեծէ.

Լայ, հեծեայ, յոգւոց հանէ. (Ոսկ. եբր. ՟Լ՟Ա։)