adj. s.

pursuing, hunting;
eager, forward, aspiring or longing for;
candidate, competent, concurrent;
rival, emulous;
— լինել, to pursue, to run after, to chase, to give chase to, to follow close;

fig.

to aspire, to aim at, to concur, to compete;
— լինել թշնամւոյն, to fall upon the enemy.

adj.

διώκων persequens. Որ մտանէ ի հետ կամ զհետ ուրուք. պնդեալ զկնի. հալածիչ. ետեւէն վազօղ, քշօղ.

Յարեան ի վերայ հետամտացն. (Յես. ՟Ը. 20։)

Ցրուէ զհետամուտսն. (Խոր. ՟Գ. 46։)

Զհետամուտ թշնամիսն ընկլուզեալ ընկղմեաց. (Լմբ. իմ.։)

Զերծանել ի հետամտիցն։ Հետամտացն մտեալ խնդրէին զծառայն. (Սոկր.։)

ՀԵՏԱՄՈՒՏ ԼԻՆԵԼ. διώκω, καταδιώκω persequor. Ի հետ կամ զհետ մատնել. պնդիլ զկնի. հալածել. վարել. ետեւէն վազել, առջեւէն քշել.

Նոցին որպէս փախստէից հետամուտ լինէին։ Ոչ եղեն հետամուտ ընդ մեզ. (Իմ. ՟Ժ՟Թ. 3։ ՟Ա. Թագ. ՟Լ. 22։)

Հալածէք դուք, եւ հետամուտ լեալ էք նոցա մինչեւ ի մահ. (Եւս. պտմ. ՟Դ. 13։)

Հետամուտ լեալ՝ դիմեալ գային յաշխարհս մեր։ Պատահեաց աւազակաց, եւ փախստեայս արարեալ՝ հետամուտ լինէր. (Խոր. ՟Բ. 13։ ՟Գ. 40։)

Իսկ (Սարգ. յուդ. ՟Ա.)

Ոչ ստրջացան, այլ հետամուտ եղեն կոտորել զիսրայէլ. իբր ռմկ. ետեւէն ընկան։