inspired by the Holy Spirit, holy, divine;
prophet.
ՀՈԳԵԿԻՐ կամ ՀՈԳԷԿԻՐ. πνευματοφόρος qui fert aut gerit in se spiritum, spiritu divino adflatus. Որ կրէ յինքեան զհոգի աստուծոյ ըստ պէսպէս շնորհաց նորա. որ եւ ըստ յն. ոճոյ, Հոգեզգեստ, Հոգեզգեաց, Հոգիազգեաց. աստուածարեալ. բնական հոգւոյն. մարգարէ.
Հոգեկիր մարգարէք, կամ արք, կամ ծերն. (Ագաթ.։ Խոսր.։ Նախ. սղ.։)
Ի նմանութիւն մեծ խորհրդին, զոր հոգէկիրքըն ծանուցին. (Յիսուս որդի.։)
Այսօր մաքուր հոգեկիր, եւ վաղիւ մոլի խելագար։ Ի տկար ամանս այս նիւթոյ հոգէկրի. (Նար. ՟Հ՟Ա. ՟Ղ՟Բ։)
Արբուցանէ զիմանալի եւ զհոգէկիր երկիրն. (Յճխ. ՟Թ։)
Այլ ոման ի հոգէկրանցն երգէ։ Եգիպտական սուրբ հարցն հոգեկրաց. (Ճ. ՟Բ.։ Մաշտ.։)
Եղեւ դիտումնն հոգեկրիցն զայն ուսուցանել. (Պրպմ. ՟Ի՟Ա։)