hy    |   fr

Հրաշական, Ի, Աց

cf. ՀՐԱՇԱԼԻ.

Հրաշական ծնունդ, կամ խորհուրդ, ձայն, ողբ, երկինք. (Յհ. իմ. եկեղ.։ Անան. եկեղ.։ Գանձ.։ Նար. ՟Ի՟Ա։ Ժմ.։)

Ցուցեալ գործովքն հրաշական, զինքն ի բնութիւն՝ արարչական. (Շ. խոստ.։)

Մեռելութիւն եւ կենդանութիւն հրաշականք. (Սանահն.։)