mortal, subject to death;
mortiferous, deadly;
հէք —քս, we, poor mortals.
θνητός mortalis. Որպէս թէ մահական կամ մահացու (ըստ ՟Բ նշ). Ներքոյ անկեալ մահու. որ ունի մեռանիլ. մարդ՝ որ է տակաւին յաստի կեանս.
Եմ եմ եւ ես մարդ մահկանացու հանգոյն ամենեցուն։ Մահկանացուն զիա՞րդ խելամուտ լիցի ճանապարհաց իւրոց։ Բնակութիւն ամենայն մահկանացուի երկիր է։ Երկեար ի մահկանացու մարդոյ։ Մի՛ ի մարմինս մահկանացուս աստուածակերպ ճոխանալ։ Պա՛րտ է մահկանացուիս այսմիկ զգենուլ զանմահութիւն.եւ այլն։
Որ մահկանացու ծնեալ՝ անմահ զիւրն յիշատակ եթող. (Խոր. ՟Գ. 67։)
Զի անմահ բնութեամբն իւրով ոչ մահացաւ, այլ իմով մեռաւ մարմնով մահկանացուաւ. (Շ. միշտ էիդ.։)
Վասն այլոց մեղաց մեռանէր՝ մահկանացուան, եւ ոչ կենդանեաւն. (Ոսկ. ես.։)
Մեռցո՛ւք իբրեւ զմահկանացուս, զի ընկալցի զմեր մահն իբրեւ զանմահից. (Եղիշ. ՟Բ։)
Այս հրաման կապեաց պնդեաց զբնութիւն մահկանացու, զի մի՛ լուծցի մահուամբ. (Իգն.։)
Որ մահկանացուացս կեանքդ ես. (Շար.։)
Ո՞ ոք ի մահկանացուացս ունի կանս անտրտունջս (կամ անտրտումս). (Եղիշ. ՟Ը։)
Ամուսնաւորաց եւ մահկանացուաց ազգ է տոհմ աստուածոց նոցա. (Եզնիկ.։)
(Մանեթոս գրեաց) զդից եւ զդիւցազանց եւ զուրուականաց, եւ զմահկանացուս, զի ընկալցի զմեր մահն իբրեւ զանմահից. (Եղիշ. ՟Բ։)
Այս հրաման կապեաց պնդեաց զբնութիւն մահկանացու, զի մի՛ լուծցի մահուամբ. (Իգն.։)
Որ մահկանացուացս կեանքդ ես. (Շար.։)
Ո՞ ոք ի մահկանացուացս ունի կանս անտրտունջս (կամ անտրտումս). (Եղիշ. ՟Ը։)
Ամուսնաւորաց եւ մահկանացուաց ազգ է տոհմ աստուածոց նոցա. (Եզնիկ.։)
(Մանեթոս գրեաց) զդից եւ զդիւցազանց եւ զուրուականաց, եւ զմահկանացուաց թագաւորաց՝ որ եգիպտացւոց թագաւորեցին. (Եւս. քր. ՟Ա։)
ՄԱՀԿԱՆԱՑՈՒ. որպէս Մահացու (ըս ՟Ա նշ) այսինքն մահածու. մահաբեր. մահառիթ.
Ադրիանոս մահկանացու ջրգողութեամբ անկեալ վախճանեցաւ. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Հիւանդացաւ եւ նա զմահկանացու ախտ, մինչեւ թողեալ եղեւ ի բժշկաց. (Վրք. հց. ՟Դ։)
Այսպիսի չարալլուկ եւ մահկանացու (ախտ) սխտանայ ոգին այսուիկ. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Ի պահ պնդութեան՝ յամենայն մահկանացու դեղոյ մեղաց ոչ ուտել. (Լծ. կոչ.։)