Յանգ, աց

s.

ՅԱՆԳ ՅԱՆԿ. λῆξης cessatio, finis, desinentia παύσις quies, sedes πέρας , τέλος ora, exitus. իտ. cadenza, occorrenza եւ այլն. (ի ձայնէս Անկ, անկումն. կամ յանկչելն. եւ Հանգիստ) Աւարտ, վերջք, կատարած. սահման, եզր, (տողի, բառի, բանի, գործոյ, ճանապարհի, եւ այլն)

Որ ՛նանգին ունի զոլորակն։ Նախեզով յանգէն ունի զոլորակն։ Յանգին ունի զպարոյկն. (Թր. քեր.։)

Կէն եւ քէ եւ ցոյ գոլով ի յանգի անուանն՝ զբազումս նշանակեն. (Երզն. քեր.։)

Եւ մեք բանիւս ի ներքոյ յան գի հարցն մնասցուք. այսինքն սահմանի. (Լմբ. սղ.։)

Պղատոն ասելով յաղագս յանգիցն եւ վիճութեան անձանց. այսինքն կայանից հոգւոց. (Նոննոս.։) cf. ՑԱՆԳ, կամ cf. ՑԱՆԿ. իբր մինչեւ ի կատարած. ի սպառ։

իսկ (Փարպ.)

Ամենայն իրք մեր վճարեալ են, եւ յանգ. իմա՛ ի յանգ հասեալ։

ՅԱՆԳ կամ ՅԱՆԿ ԵԼԱՆԵԼ, կամ ՀԱՍԱՆԵԼ. ἁναπληροῦμαι, ἑκβολήν ἕχω adimpleor, cesso. Կատարիլ. ի գլուխ ելանել. գլխաւորիլ. լրանալ. դադարել. սպառիլ. լմըննալ.

Յանգ ելանէին աւուրք հարսանեացն. (Եսթ. ՟Ա. 3։)

Ժամ էր նոցա աղաչանացն յանգ ելանել. (Նիւս. ի սքանչ.։)

Այլ նորա աղօթքն յանկ ելանէին, վասն զի փութայր վաղվաղակի ելանել յաշխարհէ. (Ճ. ՟Գ.։)

Յանկ ելանել թագաւորաց. այսինքն դադարել. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Ոչ յանգ հասեալ ալեացն, կամ թէ ծերութեան. (եւ այլն. Մագ. ՟Զ։)

Ոչ կարես հասանել յանգ գործոյդ քո. (Ճ. ՟Բ.։)

ՅԱՆԳ կամ ՅԱՆԿ ՀԱՆԵԼ, կամ ՏԱՆԵԼ. ἁπαρτάω absolvo, dirimo. Ի գլուխ հանել. կատարել. աւարտել. գլխաւորել. վճարել. լմնցընել.

Յանգ հանեալ՝ պտղոմեանցն զժամանակ թագաւորութեանցն։ Տայ հրաման յանգ հանել զխորհուրդ անօրէն աստուածատեաց առն. (Արծր. ՟Ա. 8. 14։)

Ըստ կարի տկարութեանս մերում զօրէնս քո յանգ հանեալ. (Մաշտ.։ Ճշ.։)

Ոչ ես բաւական յանգ հանել զնոսա. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)

Յանկ եհան զողորմութեան զճառս, որպէս պարտ եւ պատշաճ էր. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)

Տարաւ յանգ զաշխարհաւեր կործանումն. (Լաստ. ՟Ժ՟Զ։)

adj.

ՅԱՆԳ կամ ՅԱՆԿ. οἱκεῖος, καθῆκον proximus, aptus, accommodatus, congruus. որ եւ ԱՆԿ. Յանկաւոր. պատշաճ. վայելուչ. դիպող. յանկուցեալ. յարմար. ընտանի. մերձաւոր.

Վասն յանկ եւ մերձաւոր հաղորդութեանցն։ Յանկ եւ մերձ են ի բնութիւն մեր հաճոյքն, որ լինին ի կամաց մերոց. (Վեցօր. ՟Ա. ՟Թ։)

Սպասաւորութեան կարի իմն յանկ են կանայք. (Ոսկ. ՟ա. տիմ.։)

Եւ զայս ոչ վայրապար ինչ ասացի, այլ՝ այնր յանկ անկանէ, եթէ բազկաւ իւրով ժողովեսցէ զգառինս. (Ոսկ. ես.։)

ոչ էր նմա յանգ գործն այն. (Վրք. հց. ՟Ը։)

Եթէ ինքն իմանալին կամեսցի, նորունն յանգ (պատշաճեալն) անկցի մտացն, եկեսցէ ի ճառելին. (Շիր. (կամ թերեւս գրելի, յանգակցի մտացն)։)

Եւ կամ Հանդարտ. ուշիմ. վայելչական. զուարթ. προσηνής jucundus.

Եթէ ակն յոռի՝ անգայտ եւ բիրտ՝ կարօղ է լինել գեղեցիկ, հանդարտ, եւ մեղմ, եւ զգօն, եւ յանգ։ Զարմատս բարութեանց յանձին ունէին, եւ միտս յանգս, եւ կամս հաճոյականս. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 9. 20։)